Caminante no hay camino…
…se hace camino al andar. No se me ocurre mejor explicación de por qué hemos decidido hacer este viaje que parte de ese poema de Machado. Hemos decidido seguir haciendo camino, esta vez a través de otros parajes: tierras vecinas de las que aprender diferentes formas de vivir la vida. No es una decisión escapista, más bien, por qué no decirlo, hedonista. Si, por el placer de conocer, el placer de experimentar, el placer de descubrir, de hablar nuevos lenguajes, que no sólo idiomas, nuevas visiones, que no sólo vistas…por el placer de disfrutar en definitiva de un mundo rebosante de diversidad. Caminar hacia esa realidad plural haciendo camino hacia nuestra propia diversidad. Caminar fuera de nuestros límites mentales, saltarnos las etiquetas personales, conocer todos nuestros rincones, exponernos a emociones olvidadas, reconocer nuestros miedos, despertar la conciencia…En definitiva, lo que bien predica el dicho anglófono: Travel abroad, travel inside.
rg
Porque si! porque me levanté un día y me di cuenta que la vida pasa, pasa rápido, que a veces no elegimos la vida que llevamos, que estamos condicionados y nuestras decisiones están muy influenciadas… y soñé que viajaba que decidía en cada momento lo que quería hacer, que no había tiempo ni días, que simplemente estaba presente en cada cosa que realizada y mi corazón se abría totalmente a nuevas emociones y experiencias!!! así que como creo que los sueños son posibles si uno quiere yo lo voy a hacer realidad! os cuento…
ng
Podéis contagiaros de éste espíritu viajero visionando este vídeo
Cuándo apareció Crocs en el camino?
Hace ya un par de años que nos compramos nuestros primeros Crocs y desde entonces que viajamos siempre con ellos. Se adaptan mejor al camino que nosotros, así que hemos decidido que ellos serán nuestros guías.
Tras un arroz alicantino con el equipo de Crocs España decidimos que sería divertido y provechoso regalar unos Crocs a aquellos caminantes que se cruzaran por nuestro sendero en un intento no sólo de compartir nuestro espíritu viajero sino de ayudarles a hacer más llevadero y cómodo su trayecto.
Rg&Ng
Enmochilando: el arte de preparar 2 años en 1 mochila de 10kg
Hay dos grandes preguntas que se repiten cuando uno dice que va a dar la vuelta al mundo. La primera viene referida a la cantidad de dinero que tienes que tener ahorrada, por lo que ves valorada tu economía personal en un escaneado de arriba a bajo. La segunda, y que ahora nos ocupa, se refiere a: «Y qué vas a llevar?» Ahí es cuando dices que lo justo y necesario, luego tienes que concretar aquello de: dos pantalones y dos camisetas. Luego te preguntan por la ropa interior para oir el sacrilegio, y evidentemente le dices que lo mismo. Y así es, todo se reduce a llevar lo puesto y una muda. Súmale luego los kits de supervivencia (en plan McGiver) y los de primeros auxilios. Eso es lo básico basiquísimo y necesario. Lo demás, pijadas. En nuestro caso lo necesitávamos: cámara, pen-drive, cortesía del equipo de Crocs, donde guardar los documentos, fotos, etc. Luego añádele esas cosas que siempre se olvidan: des del carnet de vacunación hasta el adaptador trifásico de corriente. Y ahí vamos, a andar con 10 kilitos de peso más de 96.000km. Vaya, que son esos momentos de la vida en que aprendes a relativizar las cosas y por lo tanto a cambiar tu escala de valores y prioridades. Esa es la primera escala de nuestro viaje. En cualquier caso, nos abrochamos los cinturones :-)
Sobrevolando nuestro sueño: preparándonos en londres
Estamos picando estas líneas desde un McDonalds en un pueblecito a 200m de Heathrow viendo como planean los aviones por encima de los BigMacs. Estamos comiendo un cuarto de libra con queso por el precio de una pensión completa de la siguiente semana en Delhi. Efectivamente, de casa de los colonizadores volaremos a casa los colonizados. En fin, en cuanto a la city…no vamos a contar nada que ya no sepais, así que nos vemos en el Malvyia Nagar de Nueva Delhi.
No queremos cerrar nuestro primer post fuera de casa sin agradecer a todos nuestros amigos y família las muestras de afecto y los buenos momentos pasados. Nos sentimos realmente muy acompañados en esta aventura. A todos ellos decirles que los queremos y que prontito nos vemos de nuevo por el barrio. Fins aviat!
PD: Los siguientes posts los encontrarás en la Índia y los sucesivos paises.
Caminante no hay camino….!!
By: mirmat on 12/04/2010
at 10:45 pm
Bona sort, que la fuerza os acompañe!!!!
By: Mario on 13/04/2010
at 7:52 am
….encontrad «ese lugar donde nuestro corazón respire nuestro afán por compartir»…y nos quedaremos más de una semana
By: Joana on 13/04/2010
at 1:44 pm
Vaya dos croks…jejeje!!!
Vaya bien el viaje y caminad pq coche creo que no vais a llevar…Hasta pronto!!!
By: Jordi A. on 13/04/2010
at 4:12 pm
wow!!! croks!!
caminareis por la nubes con los croks, sin fronteras y echaditos pa’ adelante.
Que viva el Himalaya del mundo maya.
Que vaya muy bien el viaje, caminantes!!
Estela
By: Estela Tzorin on 13/04/2010
at 10:07 pm
Com fer-ho per que os arrivi un curull d’abraçades
que os vaigi bè
By: roser riera on 16/04/2010
at 4:46 pm
Nens espero que estigueu bé i que hagiu pogut volar. La veritat és que porto uns dies pensant en vosaltres per si esteu tirats en algun aeroport.
Bé esperant que el volcà no us afecti gaire, que tingueu moltes aventures.
Un petó
By: sonia lópez on 17/04/2010
at 2:31 pm
Take good care of yourself! It was fun to have seen u after so long n to enjoy the night on the balcony… Relaxing n chatting… Both of u pls take good care! Stay safe n healthy! All the best for the future endeavours to come! Besos!
By: Davide y Parinita on 20/04/2010
at 8:42 pm
la felicidad, no se encuentra al final del camino, sino que a lo largo del mismo.
By: GEMA on 24/04/2010
at 12:38 pm
Hola guapos!
Com va? Emocionant? nerviosos? o potser ara ja tranquils després de tants preparatius i la sensació que mai marxeu…
Espero que trbeu més del que busqueu i que pogueu apropar-nos una mica tot el que visqueu!
Molt de cuidado i sort
Sara
By: Sara Farré on 25/04/2010
at 9:02 am
quina sorpresa la guia a la bústia i el vostre email!!! estaré conectada per veure on pareu… que disfruteu molt. Un petonàs!!
By: Alba on 27/04/2010
at 12:27 pm
Jirafita y acompañante. Ande andaisss¡¡
Espero que os encontréis muy bien disfrutando de esas maravillas. La «Abu» ya regresó de Tel Aviv y está que alucina. He encontrado un trabajo de friegaollas cutre en matacán y estoy divina..jeje (ironía).
Jirafita estoy segura de que repartirás felicidad con tu espíritu y tus ganas de vivir. Disfruta mucho, que cuando vengas nos tendrás que contar tu vivencias.
Toda la family os manda un gran beso a los 2¡¡¡¡
By: Leonor on 02/05/2010
at 11:11 pm
hola chiquets.es genial ,que podais ayudar a esas madres y niños,seguro que mirando sus caras os sentireis gratificados,que bonito… Nohemi eso de no comer en 4dias para luego darte un atracon puede ser algo duro para tu s.digestivo ,mejor ayuna con frutas pequeñas ,cerezas moras ,arandanos, que estas si te gustan,y asi te acostumbras a dichos mangares ji.ji.ji…estasmuy guapa y morena, como me gustaria dar una vuelta por hay ,os hechamos de menos ,besitos ,mami m.jose….bay
By: m.jose .e.g on 11/05/2010
at 12:43 pm
eiii amic Roger&Anna :))
quinaa emocion, me alegra mucho que todo vaya muy bien por nepal, les vendra muy bien este país para comenzar la aventura…hay una variedad de karmas, vitalidad infinitaa en su gente…sera una felicidad perfecta…disfruten al maximoo amigos…disfruten por mi tambejejeje
Nos vemos pronto, seguire sus pasos les envio un fuerte abrazoo y muchas felicidades por este viaje :))
By: Andres Martinez Alban on 20/05/2010
at 4:23 am
Hola nois!!! Com va tot??? encara queda molt recorregut, així doncs, disfruteu molt que aquí tot segueix igual… menys la meva panxa!!!! jejejeje!
Molts petons i viviu el moment intensament!!! Ja m’imagino la cara dels vostres nets explicant les grans i petites aventures pel món!!! Jo també m’hi apunto a escoltar-les!!!
Petons!!!
Rosa.
By: Rosa Godino on 18/06/2010
at 4:33 pm
Hola,
que tal com estais…supongo que muy bien.
A ver si un dia de estos hablamos por skype.
Besines.
By: Sandra on 20/07/2010
at 8:15 am
Nohemi tu si que en saps!!!!!!
Recordes les nostres tarapies de grup???!!! je je je.
apa petons i que disfruteu!!!!
By: Laia Farré-Escofet on 22/10/2010
at 11:55 am
Hi Naomi and roger,
your blog looks nice but hey i cannot read it well as its in spanish……..however happy new year to both of you and may this year you travel more places and have fun and learn….
till then see you from india, darjeeling
wangchuck
By: wangchuck on 03/01/2011
at 3:36 pm
el mejor zapato del mundo
By: manuel-pilar on 14/01/2011
at 6:50 pm
hola Noemí, espero que te acuerdes de mi soy tu primi, Irene. Lo siento por no haber colgado algo antes es que nadie me había avisado,bueno espero que te lo estes pasando muy bien,te añoramos todos.SUpongo que tendrás correo elctrónico mandame fotos!!! este es mi correo:
irenekoronis@hotmail.com
muxos besos, irene
By: irene koronis escribano on 02/05/2011
at 11:30 am
hola Irene… que ilusión verte por aquí…. enviame unas fotos vuestras… de la familia…
mil besos para todos
By: n&r on 07/05/2011
at 1:44 pm
ok guapisimaaa te exo muxo de menos ya te enviare algunas fotos de la family a y vi tu video en las filipinas jajajaa mola muxo qtl x alli?
By: irene on 15/03/2012
at 8:50 am
Holaaaa! Donde están ahora morros?
By: Toñoño free-styler! on 24/08/2011
at 6:42 am
dando una vuelta por Chiapas, esto es muy lindo!!!! estamos intentando promover por aca el ultimate… creo que debes hacernos una visita compadre!!
By: n&r on 24/08/2011
at 7:58 pm
HOLAAA primaaa y sobrinaa :)
Ya vemos que os lo pasais de coñña y qué estáis guapisimos.
Qué tendrán los sitios x los qué váis que no tenga España jajaja
a ver si os dejáis ver más a menudo.
Por aquí todos estamos bien. Ahora comiendo turrón ñamñam .
Un besazo enormee. Os echamos de menoos !
By: Leonor y Sara desde Zaragoza on 11/12/2011
at 7:15 pm
dejarme un poco para mi!!!!!!!!!!! que aquí no hay! y también guardar un poco de fiesta para cuando vaya!
mil besos para todos y a liarla que son dos dias.
os quiero
nao
By: n&r on 12/12/2011
at 1:19 am
Hola chicos!
Puedan escrivir en englais tambien? Qiuero comprender lo que hay escrito. tiene que ser muy interesante pero no intiendo mucho! Solo… «Crocs this and Crocs that.» what the bloody hell is going on with your shoes? are the multi lingual shoes that double as computers and fly you around the world? Ok scerzo, estoy bromeando. Pero ustedes son muy increibles e me gustaria saver lo que hN decho
By: Robin on 05/01/2012
at 6:23 am
hi roger and naomi,
wow u guys have really done a great job creating so much of travel information and stories its great….. we are fine and still working on the homestay here in darjeeling and also organising trekking in the himalayas…hope to see you someday or else keep good and happy new year to both of you
By: wangchuck on 13/01/2012
at 1:26 pm
Hola! Ja fa molt temps que viviu aquí i allà, com us va tot? Espero que quan torneu podrem fer un cafè llarg, perque serà molt llarga d’explicar l’aventura… i si no torneu, espero que algun nadal feu un «a casa por navidad» ejjejej. Jo no torno a estar embarassada… li he agafat el truquillo!!!
Molts petons!!!
Rosa Godino
By: Rosa Godino on 20/01/2012
at 11:24 pm
Hola guapa! que tal! quina il.lusió saber de tu! t´envio un peto molt gran! nosaltres estem molt contents i seguim voltant pel mon! cuida´t
By: n&r on 26/01/2012
at 3:22 am